Eigen tijd eerst verleden tijd, voorbij en leed geleden, dooddoeners zijn de daders van het heden, uit de diepte wordt hun stem niet gehoord, het eigen probleem wordt het meest beleden. Ton Hetebrij
Craquelé Verborgen net wat te diep achter een mooi en gaaf gezicht ogen over haar schouder gericht hoe haar tijd zo verliep Buiten spiegelt met binnenste mee verstopt onderliggend leed boven schoonheid, zoals dat heet licht beschadigd craquelé Je ziet zoals ze was een onbeschreven blad volmaakte onschuldigheid gebroken net als glas niet meer hebben maar had ze ziet anders door de tijd Piet Rovers
November als altijd een maandagmorgen, grauw, grijs en vol regen kleine spetters, nog traag en wat verlegen, breken als spiegels het vergrijzend licht, kom ik november wel eens anders tegen? eindeloos druilen druppels door de dagen, weer keert november met dezelfde vragen: blijft altijd regen, vallend blad symbool en hoeveel voorbij kan ik nog verdragen? Ton Hetebrij
Zomerliefde hitte is een aanmatigende gast, kleverig dringt hij zich op, grijpt je vast, bepoteld je op ongenode plekken, explosief komt de zomer uit de kast Ton Hetebrij
Tuinbericht de zomer biedt ons haar mooiste zomerbuit, dagpauwogen op onze vlinderstruik knipogen dagelijks op paarse pluimen, zomaar wat klein geluk in vruchtgebruik. Ton Hetebrij